Birebir benzer dosyalar ancak farklı kararlar

Birbirine benzeyen dosyalarla Ankara Anlaşması vizesine başvuranların farklı sonuç almalarına daha önce çok şahit olmuştum, buna geçen hafta yenileri eklendi.

Bazı meslektaşlarım ve bazı OISC danışmanları, Ankara Anlaşmasında her bir dosyanın kendi içinde bağımsız olması gerektiğini göz ardı ediyorlar. Bunun bir çok nedeni var:

1- 1971 tarihli göçmenlik yasası, vize memurlarından her bir dosyayı bağımsız incelemelerini istiyor. Yani, sadece farklı kişilerin dosyalarıyla değil, aynı kişinin daha önce yaptığı başvuru dosyalarının da yeni başvuru dosyası ile kıyaslanmaması ve verilecek yeni kararda eski dosyaların etkisinin olmaması  gerekiyor.  Bana göre bu, başvuranları koruyan bir uygulama. Çünkü, başvuran kişi daha önce ankara anlaşmasına başvurmuş ve bu başvuruya red almışsa, yeniden başvuru yapmasının önü kapanmıyor.

2- Dosya memurlarının her birinin farklı düşüncede olduğu unutuluyor. Bir memura dosyada yer alan evraklar fazlasıyla yeterli geleceği gibi, bir başka memura aynı evraklar yetersiz görünebilir. Bir başka ifade ile, memurların farklı kararlar vermesinin önüne de geçilemediği için A memurunun olumlu karar verdiği bir dosyaya, B memuru red kararı verebiliyor. Bu durum, başvuranlarda “falanca arkadaşım aynı iş dalında vizesini almıştı ancak bana vize verilmedi” yakınmalarına yol açıyor.

3- Memurların ruh halinin de vize kararında etkili olacağı gerçeği göz ardı ediliyor. Aynı memur, tamamen birbirine benzeyen 2 farklı dosyadan birine mutlu gününde onay verebilirken, diğerine kötü gününde red verebiliyor.

Her zaman, ilgili göçmenlik kanununa göre vize başvuru dosyasının hazırlanmasına özen gösterilmesinden yanayım. Bu özenden dolayı, kendi firmamda ayda ortalama 4 veya 5 Ankara Anlaşması başvurusu alabiliyoruz. Biz her ay 4-5 başvuruyu işleme alabilirken, bazı firmaların her gün nasıl oluyor da 4-5 tane başvuruyu ele alabildiğini anlamakta zorlanıyorum. İnsanların geleceklerini ve tüm umutlarını bağladıkları Ankara Anlaşması başvurularının bu kadar basite indirgenmesi ve doğru dürüst hazırlanmayan dosyalarla başvuruların yapılması sadece etik değil, aynı zamanda insanları bazen intihara sürükleyebilecek geri dönüşü imkansız hatalara neden olabiliyor.

İsmi önemli değil, bir firmanın her gün 4-5 başvuru yaptığını biliyorum. Personal sayısı anlamında bizim firmadan pek farklı olmayan bu firmanın, nasıl oluyor da çok hızlı dosya hazırlayabildiğini tahmin etmek zor değil. Birbirine benzer iş planları, benzer referans mektupları, kabaca hazırlanmış evraklar… Her şey otomatik olduktan sonra, günde 4-5 başvuru hiç de zor olmamalı.

Ancak sonuç her zaman olması gerektiği gibi olmuyor.

Tıpkı geçen hafta aldığım bir itiraz dosyasında, müvekkilimin başına geldiği gibi.

Müvekkilimin başvurusunu yaptığı danışmanlık firması, daha önce benzer dosyalarda bir düzine müşterisine vize aldığı için, aynı evraklarla müvekkilime de vize alabileceğini düşünerek ciddi bir hata yapıyor ve tabii, başvuru dosyası, her şeyi çok sıkı inceleyen bir başka memura düştüğü için başvuru red ediliyor. Başvuru dosyasında o kadar ciddi hatalar yapılmış ki, daha önce aynı dosyalarla vize alanların, nasıl vize aldıklarını ve vize memurlarının önlerindeki dosyayı ne kadar özenle (!) incelediklerini tahmin etmek zor değil.