İçişleri Bakanlığı memurlarının karar verirken kullandıkları 16 Mart 2018 tarihli yeni yönetmelikte, Ankara Anlaşması’nda uzatım başvurusunda bulunanlara yönelik bir başka kafa karıştıran ifadeye yer verildi.
Paragraph 21 of HC510
‘People admitted as visitors may apply for the consent of the Secretary of State to their establishing themselves here for the purpose of setting up in business, whether on their own account or as partners in a new or existing business. Any such application is to be considered on merits. Permission will depend on a number of factors, including evidence that the applicant will be devoting assets of his own to the business, proportional to his interest in it, that he will be able to bear his share of any liabilities the business may incur, and that his share of its profits will be sufficient to support him and any dependants. The applicant’s part in the business must not amount to disguised employment, and it must be clear that he will not have to supplement his business activities by employment for which a work permit is required. Where the applicant intends to join an existing business, accounts should be produced to establish its financial position, together with a written statement of the terms on which he is to enter into it; evidence should be sought that he will be actively concerned with its running and that there is a genuine need for his services and investment. Where the application is granted, the applicant’s stay may be extended for a period of up to 12 months, on a condition restricting his freedom to take employment. A person admitted as a businessman in the first instance may be granted an appropriate extension of stay if the conditions set out above are still satisfied at the end of the period for which he was admitted initially.’
Yukarıda tam metni verilen 1971 göçmenlik yasası HC510 – Paragraf 21’in, İngiltere’de iş kurmak üzere izin talebinde bulunacaklara yönelik olduğu tartışma götürmez. Ancak memurların önündeki yönetmelik, sadece ilk kez vizeye başvuracak olanlara değil, aynı zamanda uzatım başvurularında bulunacak olanlara da paragraf 21’in uygulanması isteniyor.
Ankara Anlaşması’nda gerçekten düzgün iş yapan ve vergisini ödeyenler için bu ifadenin sorun olmadığı iddia edilse de, orjinal yasa metninde yer alan bir ibarenin çok kişinin canını yakması muhtemel:
… ‘that there is a genuine need for his services and investment.’ – Yatırımcının hizmet ve yatırımlarına (İngiltere’de) gerçekten bir talep olmalıdır
Bir firmanın sunduğu hizmetlere İngiltere içinde talebin olması koşulu, kısaca ‘İngiltere’de iş yapmak istiyorsan, burada bulunman zorunlu olmalı’ anlamına geliyor. Sunulacak işin gereği olarak, İngiltere’de bulunması zorunlu olmayanların yasa metnindeki bu ifadeye çok dikkat etmesi gerekecek.
Son zamanlarda bu konu dile getirilerek verilen redler dikkatleri çekiyor. Memurların red gerekçelerinde, ‘işinizi yapmak için İngiltere’de bulunmanıza gerek yok. Türkiye’de kurulu bir firma üzerinden aynı hizmetleri sunmanız mümkün iken, burada iş kurmanızın gerekçesi, ticari olmaktan öte, göçmenlik amaçlı olabilir’ anlamına gelen ifadeleri kullandıkları sıklıkla gözleniyor.
Memurlara iletilen ‘başvurucunun iş ilişkileri ve müşterilerini ziyaret etme zorunluluğu nedenleriyle İngiltere’de bulunmak zorunda olduğu iletildiğinde’ verilen yanıt, ‘bu ziyaret ve iş ilişkilerinin yıllık 180 gün İngiltereyi ziyarete izin veren business visit vizeleriyle de yapılabileceği’ şeklinde oluyor.
Öyle anlaşılıyor ki, Ankara Anlaşması’nda olanların uzatım başvurularında İngiltere’de kalış nedenlerinin göçmenlik değil, ticari bir kararın getirdiği zorunluluk olduğu konusunda memurları daha ikna edici belge ve deliller sunması gerekecek.
